[ad_1]
بسم الله الرحمن الرحیم
ای روح آرام ، راضی و راضی به سوی پروردگارت برگرد و وارد بندگان من شو و به بهشت من وارد شو. حقیقت بزرگ برای خدا
“چه مشعلی از اندیشه خاموش شده و چه دلی از تپیدن باز ایستاده است!”
خدای ناکرده از ترک آن مرحوم بی زبان بودم ، استاد محمد شب او را برکت داد.
من خودم ، خانواده سخاوتمند او ، همراهانش ، دوستانش ، نخبگان ، مردم و یتیمان را آرام می کنم.
از خدا می خواهم که او را در بالاترین شهرتش قبول کند ، او را ببخشد و با رحمت بزرگش او را محاصره کند.
امروز و فردا چیزهای زیادی در مورد آقا گفته و نوشته خواهد شد ، اما همه سخنان قادر به تحقق دوره غول فکری و فرهنگی نیستند.
آن مرحوم عدالت خود را حفظ خواهد کرد. بنابراین محمد وقتی در بازار می نشیند خوشحال می شود ، فقط لب هایش از بدنش دور می شود. به عنوان کوهی عمودی در مجلس است. از اینجا او از نشستن خود به عظمت ، عزت و مقدسات خاصی در زندگی و گفتار می رسد.
کلمه مبهوت و شلاق ، شاهزاده بی نظیر آنهاست. خداوند او را با موفقیت در انتخاب عبارتی که برای روح مفید است ، هدف قلب خود قرار داد ، مسخره کرد. او راه خود را به نور باز می کند و لشکرهای تاریکی را از مداخله دور می کند.
شهود و حس سیاسی وی با حمایت آنها مالک است …
قلمرو انتظار و بینایی که در پشت انبوه قرار دارد و از پشت میله ها ناشی می شود ، استعداد او است.
هنگامی که محمد می نویسد یا صحبت می کند ، همه گوش های او را گوش می دهند و ذهن ها برای پذیرش ، تأیید ، تشکر و توجه توجه او را باز می کنند. اگر البازی فشار دهد …
برخی از مطالب وی را خواندم و به یاد نمی آورم آنچه را كه مرحوم محمد از منابع تمدنها و فرهنگهای جهانی مانند سیاه پوستان عرب ، اسلامی ، بابلی ، فرعونی ، چینی ، هندو ، اروپایی و آفریقایی (به معنای اصیل) جمع كرده بود ، به عنوان متفكر خوانده باشم. از نام او) ، زیرا بیشتر نوشته های او با اشاره به همه این فرهنگ ها تزئین شده است … دنیای فکری و فرهنگی او باغی از گلهای روشن بی پایان است ، که در آن ابعاد با ابعاد هماهنگ است …
درست است که انسان ، با وجود مصیبت زمان و آشفتگی های سیاسی ، برجسته ترین ذهن اندیشه ملی (به ویژه باتیست) باقی مانده است ، اما او نمادی از تنوع منابع فرهنگی و فکری بود و خواهد ماند ، که فقط توسط ظرفیت و آواز برادران بارور او.
محمد ، رحم الله علیه ، با رحمت فراوان ، عظیم ترین نمونه صبر و استقامت در مبارزه و عقب نشینی در برابر بلایای زمان و موذی بودن شبانه روزها را در برابر انسانها و سلاطین برای نسل ها قرار داده است.
وفاداری فرد به آنچه در یک بازه زمانی خاص آن را درست می داند ، همچنان از ویژگی های برجسته وی است. نه حبس ، حاشیه نشینی ، اهریمن سازی گناه آلود و نه وسوسه دنیوی مانع از اطمینان وی به حقیقت و ایمان به آموزه خود شد. او ، رحمت خدا بر او ، واقعاً سزاوار توبه ما است ، که شایسته جایگاه او در قلب ها و حافظه ملی و میهنی است.
آیا می توانیم بخاطر کنار کشیدن این جمله ابدی “من عقیده ندارم با تو موافقم ، اما من آماده ام که زندگی خود را صرف دفاع از حق عقیده ات کنم” و به حق و وظیفه ما برای حفظ شعله حافظه سوزان توبیخ کنیم .
خدایا ، محمد را بیامرزد ، که او را فرزند ابرید اللیل برکت دهد.
ما هم به خدا و هم به او باز خواهیم گشت
محمد الحسن اولد لبات – آدیس آبابا ، حبشه
[ad_2]